Inmiddels is het egeltje al goed gewend hier. Na de eerste paar rustdagen mag ze er elke avond even uit. Het bleek dat ze al behoorlijk tam was, en ze wordt steeds tammer; inmiddels rolt ze zich al niet meer op in een bolletje, tenzij je haar wakker maakt – dan is ze me een partij chagrijnig! Als ze ergens van schrikt trekt ze een diepe frons. Als ze chagrijnig is verstopt ze zich er haast achter.
Ze wil het liefste overal inkruipen; mouwen, zakken en zelfs onder je shirt. Laatst viel ze in slaap op mijn schoot toen ik een serie zat te kijken, want slapen doet ze nog steeds erg graag. Het liefst de hele dag door. Het zijn tenslotte ook nachtdieren, dus in de avond wordt ze actief.
Meelwormen en krekels gaan er maar al te graag in (met erg veel gesmak vooral), maar ik heb nog niet uitgevonden welk fruit ze lust (als ze het al lust). Appel is in elk geval afgekeurd, mandarijn ook.

Omdat ze zo vies was, is ze ook even in bad geweest. Toen ze eruit kwam was het verschil groot… ik had ineens een bruin-witte egel in plaats van een bruin-gele!

Nog wat foto’s van haar (een naam heb ik nog steeds niet gevonden…) samen met mijn broertje