‘Vroeger’ (lees: een aantal jaar terug) maakte ik erg veel zelfportretten. Dat is daarna wat minder geworden – maar waarom eigenlijk? Ik nam er gewoon de tijd niet meer voor.  Het maken van een zelfportret is meer dan een leuk kiekje. Het is een manier om jezelf te uiten; het gaat er niet om dat je zelf zo perfect op de foto staat, het gaat erom dat je je ideeën erin kwijt kunt. Ondanks dat het best lastig kan zijn om zelf de camera te bedienen (of dat nou uit de hand is, met zelfontspanner of een afstandsbediening) én model te staan heb je het voordeel dat jij weet wat voor plaatje er in je hoofd zit en op deze manier  kun je zelf alles naar je eigen hand zetten. Daarnaast is het uitdagend om telkens weer wat anders te verzinnen en die sfeer ook over proberen te brengen in je foto. Mijn conclusie was dus: ik moet weer meer zelfportretten gaan maken! Onlangs kwam ik op internet het ’52 weeks project’ tegen, waarin je gedurende een jaar elke week een zelfportret maakt. Afgelopen week heb ik de eerste geschoten:

Ik zit alweer bomvol nieuwe ideeën (het wordt ook hoog tijd om weer eens een afstandsbediening aan te schaffen – mijn oude is al jaren overleden) en ik hoop dat ik genoeg gaatjes kan vinden om elke week een foto te maken. Ik ben benieuwd hoe dit project gaat verlopen!