Op IJsland kun je er niet om heen; paarden. Je ziet ze overal. De meeste mensen op het vasteland zouden het waarschijnlijk pony’s noemen maar laat dat de IJslanders niet horen – deze kleine sterke beestjes zijn paarden. Ondanks hun geringe hoogte dragen ze met gemak volwassenen en laat je niet misleiden door hun schattige, wollige uiterlijk; de IJslander is een vurig paardje.

Ook wij rijden paard, ze hebben hier tenslotte een paardenfokkerij. De paarden waar wij (Tessa en ik) op rijden zijn de wat oudere rijpaarden die gebruikt worden om de schapen uit het hoogland te halen in de herfst. Hiervoor kun je geen slank showpaardje gebruiken, je hebt een stevig paard nodig dat 50 tot 60 kilometer per dag moet kunnen lopen. Deze paarden staan in de winter op de berg en het is nu aan ons om ze alvast wat in conditie te brengen. De paarden die we nu rijden zijn Brekí, Bergur, Þekkur en Glaumur.

Daar hoort natuurlijk een foto bij; ik op Þekkur!

En zo ziet dat eruit van bovenaf, Þekkur & Glaumur.