Voordat we aan onze reis konden beginnen moest ik natuurlijk eerst terug naar Keflavík Airport om mijn vriend op te pikken. Op de heenweg had ik de bus gepakt die mij over de N1, IJslands’ grootste (en eigenlijk enige) rondweg naar Hof reed. Nu kon ik op de terugweg echter met het gezin meerijden (die gingen wandelen in het hoogland) over de Kjölur, één van de drie belangrijkste wegen dwars door het binnenland. De Kjölur komt vlak bij Blönduós uit en eindigt bij de Gullfoss. Deze weg, die tussen twee gletsjers doorloopt (de Langjökull en de Hofsjökull) is ongeasfalteerd en sommige delen zijn alleen met een 4×4 te doen. Desondanks is het een van de ‘makkelijkere’ routes door het binnenland omdat men geen grote rivieren hoeft door te steken.

De Kjölur staat aangegeven op onze overzichtskaart kaart als een geel/rode lijn.

Op deze route ligt Hveravellir, een prachtig geothermisch gebied met borrelende heetwaterbronnen en poelen. Hieronder een paar foto’s van dit bijzondere gebied.

Omdat mijn vriend (Jordy) op zondag aankwam en ik al op donderdag naar Reykjavík vertrokken was, had ik een bed in een jeugdhostel geboekt. Eenmaal daar aangekomen bleek ik mijn kamer te delen met een Schots/Frans meisje, Tabitha. ‘s Avonds zijn we samen de stad in gegaan om wat te eten en wat rond te slenteren. De dag erna vertrok ze naar een ander hostel aan de andere kant van de stad (dichter bij het centrum), maar we spraken tussen de middag af om naar het kunstmuseum te gaan, waar een leuke tentoonstelling hing met allemaal IJslandse kunstenaars.
In de ochtend had ik boodschappen gedaan in het grote shoppingcenter Kringlan, dus ik had wat meegenomen om ‘s avonds in het hostel op te eten. Eenmaal daar aangekomen zaten er drie jongens te praten, waarvan er één mijn nieuwe kamergenoot bleek te zijn. Zijn naam was Paul en hij kwam uit Schotland, wat niet te missen was door zijn dikke accent. De twee andere jongens, ook Schotten (met de stereotype namen Will en George) waren wat beter te verstaan. Ze boden me een biertje aan (de eerste in maanden!) en we hebben de rest van de avond al pratend doorgebracht, tot het toch echt tijd was om te gaan slapen. De dag erna zou ik de laatste dingetjes regelen/kopen en dan richting het vliegveld vertrekken, waar ik eindelijk mijn vriend weer zou zien!